• Zaktualizowano: 2024-04-23 • Autor: Iryna Kowalczuk
Jestem w związku małżeńskim dopiero od pół roku. Od tego czasu moje życie zmieniło się w koszmar: kontrole, nieufność, awantury itd. Oboje żałujemy, że się pobraliśmy. Chcielibyśmy się rozwieść, nie mamy dzieci ani majątku do podziału. Jak taki rozwód przeprowadzić?
W chwili obecnej przepisy nie przewidują już obligatoryjnej rozprawy pojednawczej w sprawach o rozwód (zmiana art. 436 Kodeksu postępowania cywilnego – „K.p.c.” – od 10 grudnia 2005 r.).
Zatem jeśli rozwód ma zostać orzeczony na skutek zgodnego wniosku stron, obie strony potwierdzą swoje stanowiska na rozprawie i nie ma okoliczności, które mogłyby go uniemożliwić lub przedłużyć procedurę (np. dobro wspólnych małoletnich dzieci czy ustalanie winy któregoś z małżonków), to sąd wyda orzeczenie na pierwszym posiedzeniu.
Podstawowe przesłanki rozwodu (także rozwodu za porozumieniem stron) to zupełność i trwałość rozkładu pożycia. Jednakże sąd – mimo spełnienia tych przesłanek – może oddalić powództwo nie tylko z uwagi na dobro wspólnych małoletnich dzieci, ale również jeśli uzna, że z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeśli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Przy zgodnej woli stron formalności mogą zostać ograniczone do minimum – jeśli obie strony zgodnie oświadczą przed sądem, iż rzeczywiście nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia, nastąpi rozwód za porozumieniem stron.
Pozew o rozwód można przygotować i złożyć w sądzie samodzielnie, ale z uwagi na rosnący rygoryzm i formalizm postępowań sądowych, dla ochrony własnego interesu zaleca się jednak korzystanie z pomocy prawnika.
Pozew o rozwód, jak każde pismo procesowe (art. 126 § 1 K.p.c.), powinien zawierać przynajmniej:
Ponadto pozew rozwodowy powinien zawierać dokładnie określone żądanie (przede wszystkim rozwiązania małżeństwa przez rozwód) i przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie (słowem – uzasadnienie pozwu) oraz dowodów na ich poparcie (np. świadków, dokumentów).
Należy pamiętać, że zgodnie z nowym przepisem art. 207 § 6 K.p.c., sąd pomija spóźnione (np. niepowołane w pozwie) twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.
Pozew o rozwód podlega opłacie sądowej w kwocie 600 zł (art. 26 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych), która powinna zostać uiszczona przed wniesieniem pozwu do sądu (znakami opłaty sądowej naklejanymi na pozwie składanym w sądzie, przelewem na rachunek bankowy sądu za załączeniem do pozwu dowodu uiszczenia należnej opłaty lub gotówką w kasie sądu za załączeniem do pozwu dowodu uiszczenia należnej opłaty). W sprawie o rozwód można przy tym, jak w każdej sprawie sądowej, ubiegać się o zwolnienie od kosztów sądowych, w tym od wyżej wymienionej opłaty od pozwu rozwodowego. Sąd zwraca połowę opłaty sądowej od pozwu, tj. zasadniczo 300 zł – w razie orzeczenia rozwodu na zgodny wniosek stron bez orzekania o winie – po uprawomocnieniu się wyroku [art. 79 § 1 pkt 3 lit. b) ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych].
Pozew rozwodowy składa się w sądzie okręgowym, wydziale cywilnym, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jedno z nich w okręgu tym ma jeszcze miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. W braku takiej podstawy wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a gdy i tej podstawy nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda (art. 17 § 1 pkt 1 i art. 41 K.p.c.).
Monika i Tomasz: Brak wspólnych celów
Monika i Tomasz zdecydowali się na ślub po krótkim, burzliwym romansie. Już po miesiącu wspólnego życia zaczęli odkrywać, że mają zupełnie różne plany na przyszłość. Monika chciała kontynuować swoją karierę za granicą, podczas gdy Tomasz nie wyobrażał sobie życia poza Polską. Po pół roku nieustających kłótni i nieporozumień zdecydowali, że najlepszym rozwiązaniem będzie rozwód. Wspólnie złożyli wniosek o rozwód bez orzekania o winie.
Anna i Jakub: Niezgoda kulturowa
Anna i Jakub pochodzą z różnych kultur, co początkowo wydawało się być atrakcyjnym urozmaiceniem ich związku. Jednak po ślubie różnice te zaczęły być źródłem nieustannych konfliktów. Jakub nie potrafił zaakceptować pewnych zachowań Anny, które wynikały z jej tradycji i wychowania, a Anna czuła się ograniczana przez oczekiwania Jakuba. Uznali, że nie mogą dłużej kontynuować małżeństwa, w którym obie strony czują się niezrozumiane i nieszczęśliwe, i wspólnie postanowili o rozwodzie.
Kasia i Marek: Problemy z zaufaniem
Kasia i Marek weszli w związek małżeński, sądząc, że ich intensywne uczucia przetrwają wszystkie przeszkody. Niestety, wkrótce po ślubie zaczęli dostrzegać u siebie nawzajem zachowania, które budziły nieufność. Marek był zazdrosny o każdego kolegę z pracy Kasi, a Kasia czuła, że Marek ukrywa przed nią pewne aspekty swojego życia. Po kilku miesiącach pełnych kłótni i wzajemnych oskarżeń, doszli do wniosku, że nie mogą budować wspólnej przyszłości na fundamencie braku zaufania i postanowili się rozwieść.
1. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego - Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296
2. Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - Dz.U. 2005 nr 167 poz. 1398
Czy można unieważnić małżeństwo cywilne i jak tego dokonać? Jakie muszą być przesłanki unieważnienia małżeństwa? Opisz nam swój problem i zadaj pytania wypełniając formularz poniżej ▼▼▼.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Iryna Kowalczuk
Magister prawa, absolwentka Lwowskiego Państwowego Uniwersytetu Spraw Wewnętrznych Ukrainy, uzyskany tytuł: magister prawa ukraińskiego; ukończyła także Studium Podyplomowe prawa UE na Uniwersytecie Warszawskim. Doświadczenie nabyła w trakcie pracy w dwóch kancelariach adwokackich. Udziela porad z zakresu prawa spadkowego i rodzinnego oraz w sprawach związanych z prawem ukraińskim. Biegle posługuje się zarówno językiem ukraińskim, rosyjskim, jak i polskim.
Zapytaj prawnika
